Stikstof is het belangrijkste plantennutriënt. Stikstof is zo belangrijk omdat het een bestanddeel is van veel belangrijke structurele, genetische en metabolische verbindingen zoals eiwitten, DNA, chlorofyl (het molecule, ook bladgroen genoemd, dat zonne-energie kan opvangen voor de fotosynthese), ... Het komt dus voor in bijna elke biochemische reactie die leven mogelijk maakt.
Stikstoftekort is dan ook één van de grootste problemen waar gewassen wereldwijd mee te kampen krijgen. Bijna 80% van onze atmosfeer bestaat uit stikstof. Het komt echter voor als stikstofgas (N2) en in deze vorm kunnen planten het niet opnemen.
Voldoende stikstof geeft de bladeren een donkergroene kleur door een hoge concentratie aan chlorofyl. Stikstoftekort uit zich dikwijls in chlorosis, een afname in de hoeveelheid chlorofyl waardoor de bladeren geel worden. Deze verkleuring gebeurt eerst bij de oudere bladeren, en breidt zich uit naar de jongere bladeren als het stikstoftekort erger wordt. Trage groei en dwerggroei zijn ook indicatoren die op stikstoftekort wijzen.
